دسترسی سریع به مطالب
نوآوری جدیدی که میتواند مشکل بحران تجزیه پلاستیک را حل کند
در حالی که بحثهای بسیاری درباره گرمایش جهانی وجود دارد، بحرانهای محیطزیستی دیگری نیز وجود دارند که نباید از آنها غافل شد. یکی از این بحرانها که روز به روز اهمیت بیشتری پیدا میکند، مشکل انباشت پلاستیک است. ما هر روز مقادیر زیادی پلاستیک برای انواع کاربردها تولید میکنیم، اما مشکل اینجاست که پلاستیکها به طور طبیعی تجزیه نمیشوند و این به معنای انباشت بیپایان زبالههای پلاستیکی در سراسر جهان است.
راهحل بدیهی برای این مشکل، بازیافت است، اما این فرایند پیچیدگیهای خاص خود را دارد. علاوه بر مسائل اجتماعی و اقتصادی، یک حقیقت ساده این است که تاکنون روش کارآمدی برای بازگرداندن پلیمرهای استفاده شده در اغلب اشیای پلاستیکی به حالت قابل استفاده مجدد وجود نداشته است. روشهایی وجود داشت، اما این روشها یا بسیار گران بودند یا نیازمند منابع زیادی بودند، و در همه موارد فرایند را غیرعملی میکردند.
اکنون، یک روش جدید که در دانشگاه کالیفرنیا، برکلی و با همکاری کارشناسان بینالمللی توسعه یافته است، ممکن است سرانجام راهی کارآمد و عملی برای بازیافت پلیمرهای پیچیده ارائه دهد و در نتیجه درب را به روی چیزی باز کند که به آن “اقتصاد دایرهای” پلاستیکها میگویند. به عبارت دیگر، ممکن است بتوانیم از تولید بیپایان مواد پلاستیکی جدید که منجر به مصرف سوختهای فسیلی گرانبها و ایجاد آلودگی بیشتر میشود، جلوگیری کنیم.
پیشرفتهای علمی: بازیافت پلاستیک با استفاده از عناصر رایج
ما محقق نیستیم، اما از آنچه که در مقالههای علمی خواندهایم، به نظر میرسد که کلید این پیشرفت نه تنها در ایده تبدیل پلاستیک به گازهایی که سپس میتوانند به مونومرهای قابل استفاده مجدد تبدیل شوند، بلکه در این است که این فرایند با استفاده از عناصر رایج مانند سدیم و تنگستن انجام میشود، نه مواد نادر و گرانبهایی مانند روتنیم. پلیاولفینهای پیچیده مانند پلیاتیلن و پلیپروپیلن میتوانند به مونومرهایی که برای ساخت آنها استفاده شدهاند، بازگردانده شوند و به این ترتیب امکان تولید محصولات جدید را فراهم میآورند.
بهترین بخش این فرایند جدید این است که امکان بازیافت پلاستیکهای رایج بدون مصرف مقادیر زیادی انرژی یا تولید گازهای گلخانهای فراهم میشود. پس از تبدیل پلاستیکها به ایزوبوتیلن و پروپیلن گازی، این گازها میتوانند بازپسگیری شده و برای تولیدات جدید استفاده شوند. این روش در صورتی که به درستی مقیاسپذیر باشد و بتوان آن را در مقیاس وسیع استفاده کرد، میتواند به حل مشکل انباشت پلاستیک در محلهای دفن زباله کمک کند.
امیدواری برای آیندهای پاکتر
این پیشرفت میتواند گامی بزرگ به سوی کاهش بحران پلاستیک و حفاظت از محیطزیست باشد. اگرچه هنوز راه زیادی تا اجرای گسترده این تکنولوژی در پیش است، اما همین که راهحلی کارآمد و پایدار برای یکی از بزرگترین مشکلات محیطزیستی ما پیدا شده است، نشانهای امیدبخش برای آیندهای پاکتر و سبزتر است. با توجه به این که روشهای فعلی بازیافت پلاستیک همواره با چالشهای بزرگی همراه بودهاند، این کشف جدید میتواند انقلاب بزرگی در مدیریت زبالههای پلاستیکی ایجاد کند.
امید است که این روش جدید به سرعت توسعه یابد و به صورت گسترده در سراسر جهان به کار گرفته شود. این میتواند یک گام مهم در جهت ایجاد اقتصادی دایرهای باشد که در آن پلاستیکها بارها و بارها استفاده میشوند، بدون اینکه نیاز به تولید مواد جدید و مصرف سوختهای فسیلی داشته باشیم. این نه تنها به کاهش زبالههای پلاستیکی کمک میکند، بلکه به حفظ منابع طبیعی و کاهش آلودگیهای زیستمحیطی نیز میانجامد.
